Spotkanie klasowe

W poniedziałek pani Ania poinformowała nas, że w najbliższy czwartek wraz z Biniaszkową klasą wybiera się na wycieczkę do Parku Skaryszewskiego. Zapytała, czy zechcielibyśmy wraz z Gabrysiem pojechać z nimi. W sumie czemu mielibyśmy odmawiać. W telewizji od połowy września trąbią, że będzie piękna końcówka września, warto więc wykorzystać piękną pogodę, poza tym nadszedł już chyba czas, aby Gabryś poznał się z dziećmi ze swojej klasy. W trakcie Biniowych zajęć często podpytuję panią Anię o to, jaka jest ta klasa 0E, jakie są dzieci i inni rodzice. Pani Ania mówi o nich, że są rozbrykani, rozgadani i ciężko nad nimi zapanować, ale opowiada o nich z takim uśmiechem, że nie mam wątpliwości, że musi to być fajna klasa. Wiem, że od września pani Ania opowiada dzieciom też o Gabrysiu, o tym, że jest chory i dlatego nie może razem z nimi przychodzić do szkoły na zajęcia. Teraz także poinfomowała dzieciaki, że Gabryś jedzie z nimi na wycieczkę. Podobno się ucieszyły, choć kiedy pani nauczycielka powiedziała im, że będą musieli być zdecydowanie ciszej niż zwykle, radość opadła.

Powitanie - dzieci zebrały się wokół Gabrysia, i każde na swój sposób
przywitało się z nim   

Dziś - jak zawsze, gdy ma wydarzyć się coś nowego czy ważnego - dzień zaczęliśmy od napadu... Jednak nie tylko padaczka dokuczała Gabrysiowi od rana - było jeszcze coś, co powodowało, że płakał, a niestety nie mógł mi pokazać, z jakiego powodu. Choć byliśmy umówieni o 10.00, do parku dotarliśmy przed 11.00, kiedy Gabryś był już lepszej formie. Dzieci już na niego czekały, co chwilę pytały panią Anię, kiedy Gabryś przyjdzie. A sam zainteresowany też wiedział, że jedziemy do parku na spotkanie z jego kolegami i koleżankami z klasy. 
Jestem pod wielkim wrażeniem przygotowania ich do spotkania z Gabrysiem. Dzieci z uśmiechem, ale i z zainteresowaniem przywitały się z nami, wszystkie otoczyły Gabrysia, żeby się z nim osobno przywitać. Niektórzy próbowali coś do niego mówić. To było naprawdę miłe, a Gabryś został przez nich bardzo fajnie przyjęty i, co ważne, bardzo mu się to podobało.

Może właśnie przyszedł więc czas, żeby pomyśleć o posunięciu się o krok dalej.
Niestety, spotkanie trwało krótko, ponieważ dzieciaki musiały wracać do szkoły na obiad. Odprowadziliśmy wszystkich prawie do przystanku, a sami wróciliśmy do parku, aby nacieszyć się piękną pogodą.

A w parku jesień :)

Spacerowaliśmy, karmiliśmy wiewiórki, potem ptaki, których śpiewu słuchaliśmy, a na koniec rozłożyliśmy sobie kocyk i poleżeliśmy na trawce.
Pisałam już nie raz o tym, że Gabryś uwielbia takie klimaty - dziś też był bardzo szczęśliwy, dlatego, jeśli jutro pogoda się utrzyma, wraz z panią Anią wybierzemy się do ZOO.